Bugün 23 Nisan, çocuklar gibi içim kıpır kıpır. Kendimi sahile attım, martılar, kuşlar, kediler.. çimenlerin üzerinde hoplaya zıplaya oynayan çocuklar, uçurtmalar rengarenk gökyüzünde! Tam bir bayram havası....Hepsi birbirinden güzel.
Ben ise önüme ne gelirse alıyorum, duraklardan biri de çiğ köfteci. Tezgah başında genç bir adam, güleryüzlü tüm siparişleri yetiştirmeye çalışıyor. Benden önceki genç delikanlı ile sohbet ederken, sabahtan beri bırak yemek yemeyi, su içmeye bile vakti olmadığından bahsediyor ama alıştığımız şikayetçi asık suratlı bir tavır ile değil. İçimden işini seviyor herhalde dedim. Bende bayram artık çiğ köfte ile kutlanıyor diye espiri yapıp, bu arkadaşın da bayramı, biraz torpil geç bari dedim. Genç dik durup gururla bizim bayramımız 19 Mayıs dedi, sonradan espiriyi yakalayıp sen yine de torpil yap diye gülerek ekledi. Tezgah başındaki ise onun gözlerinin içine bakıp, size asıl torpili Mustafa Kemal Atatürk yapmış diye bombayı patlattı. Genç delikanlı evet haklısın derken ses tonu ciddi ama bir o kadarda sıcak ve sevencendi.
Bir an bugün paylaştığım Atatürk'ün sözleri aklıma geldi, bu gencin kendisinin ve Ata'sının ne kadar önemli ve değerli olduğunu bildiğine hiç şüphe yoktu. "Memleketi asıl ışığa boğacak" olanlardan biri ile karşılaşmak benim de günümü aydınlattı.
