1991 sonbaharı, Amasra ve Akçakoca arası kararsız kalıp sonunda daha yakın olan Akçokocaya gitmeyi tercih etmiştik. Ilk uzun yol deneyimimdi. Hafiften yağan yağmurun sesinden mi, yorucu bir dönem sonrasında tatile çıkmanın getirdiği rahatlıkdan mı bilinmez, tatlı bir rahavet çökmüştü üzerime, kısacık bir kestirmişim direksiyonda! ve şarompole giderken zor toparladım arabayı..! ilk o zaman düşündüm beklenmedik kazaların, kayıpların acısını... o son seyahatimdi, bir daha çıkmadım uzun yola.
Yıllar sonra ailecek yine düştük Amasra yollarına, bu sefer bir turla, keyifli bir bayram tatilinde. Bartında konakladık, aniden kar bastırdı, şöför yol tehlikeli diye uyardı ama tatilin vazgeçilmez hafifliği ile ısrar ettik, çıktık yola.. bu sefer de uçurumun kenarından döndük. Fatih gibi "Bakacak" tepesinden kuşbakışı baktık kurşuni bulutların içindeki gizemli Amasraya. "Lala, Çeşm-i Cihan bu mu ola?" (Dünyanın gözbebeği burası mı?) demekten kendini alamadığımız yer ise çıtır çıtır balıkların ve rengarenk salatasının tadına doyamadığımız meşhur lokantası oldu..:) Şans gülmüştü bize, güzel anılarımız oldu bu sımsıcak şehirde. Keşke bu güzel şehirde yetişen Barışa da gülseydi :(
Birlikte çıktığımız seyahatler azalırken, Temmuz 2004, hayatımızdaki en çalkantılı aylar ve nerdeyse tek eğlencemiz Akademi Türkiye, Eda ile Barışı dinlerken ne kadar keyif aldığımızı hatırlıyorum. İçten, samimi, o güzel gözleri, sesi ile her şeyi ne güzel yorumluyor. Amasra'dan bir yıldız doğuyor..... Aylardan Mayıs ve anneler gününde annesine sarılıp söylediği o şarkı...
içimde bir sızı var
göğsümde büyür anne
koskoca bir şehirde
yanlızım yine anne ..
kavgalardan küslüklerden
yalanlardan dolanlardan
iki yüzlü dostluklardan
yoruldum artık anne..
bu şehir hüzün kokar
kaybolmuş tüm sokaklar
hepimiz yıldız gibi
yalnızız yine anne...
Amasra şehrinde Temmuz 2007'de hüzün. Barış'ın geçirdiği kaza.. ne kadar gençti, hayatın en güzel yerinde, keyifli bir yolculuğun başında, doğumgünü kutlamasına giderken... Bu sefer Amasra yollarında onun için dua eden insanlar....
Toprak kokan şehir
Deniz kokan şehir
Sevda kokan şehir
Büyüsüyle bekler seni
Caddeler ıslak gözyaşlarıyla
Bu sene yine Amasra var aklımda. İki gezginci arkadaşımın anılarını keyifle dinledim, yeniden niyet ettim gitmeye bu güzel şehire. Hele yetenekli arkadaşım Barış'ın fotoraflarını görünce dayanamadım, sonunda bu güzel şarkıya bir klip de ben yaptım..:)) Umarım keyif alırsınız.
Feza
